- سایت خبری مجلس اعلای اسلامی عراق - http://almejlis.ir -

مرجعیت در مسائل جزئی انتخابات دخالت نمی‌کند

به گزارش خبرگزاری تسنیم [1]، همام حمودی رئیس مجلس اعلای اسلامی و نفر دوم لیست الفتح بغداد است که در انتخابات پارلمانی عراق شرکت دارد.  حاصل آن از نظر خوانندگان می‌گذرد.

تسنیم: درباره مسائل پیش آمده در مجلس اعلی و جدایی سید عمار حکیم و تشکیل جریان حکمت اظهار نظرهای زیادی مطرح شد. نظر شما در این باره به عنوان رئیس مجلس اعلی چیست؟

حمودی: مجلس اعلی یک جریان بزرگ است که بیش از ۳۸ سال سابقه دارد، عموی سید عمار یکی از بنیانگذاران و رهبران این جریان بشمار می‌آید، پدرش هم از جمله کسانی بود که برای این جریان دل مشغولی داشت، خانواده و خاندان حکیم به دلیل همین جریان و بخاطر آرمان‌هایی که دنبال می‌کردند به شهادت رسیدند.

اما با تمام این اوصاف ما در مجلس اعلای اسلامی عراق واقعاً تلاش می‌کردیم رایحه خاندان حکیم در مجلس اعلی باقی بماند. در آینده با سید عمار حکیم همکاری خواهیم کرد

تسنیم: آیا امکان همکاری دو طرف در آینده وجود دارد؟

حمودی: در آینده بله به طور حتم و یقین ما با همه همکاری خواهیم کرد، او(سید عمار)، همچنان به جریان اسلامی نزدیک است بنابراین ان شاء الله با او همکاری خواهیم کرد، همانگونه که با دیگر جریان‌ها ملی و اسلامی همکاری خواهیم داشت. انشقاق‌ها باعث تضعیف جریان شیعه خواهد شد

تسنیم: شما به همراه فتح وارد رقابت‌های انتخاباتی شدید. دلیل انتخاب فتح چه بوده و فکر می‌کنید چه وضعیتی در انتخابات پارلمانی داشته باشید؟

حمودی: ما معتقدیم ملت عراق بعد از این تجربه طولانی در انتخابات که نزدیک به ۱۴ سال است و همواره نسبت به اوضاع سیاسی موجود ناامید و نظری منفی داشت و به پارلمان و دولت امیدی در دل نداشت و تظاهرات کردند و اصلاحاتی در داخل پارلمان هم صورت گرفت و همگی خواستار ایجاد تغییر شدند، اکنون ملت عراق مشتاق حصول امور تازه‌ای است. مردم به دنبال کسانی هستند که پرچم را با روحیه و انگیزه‌ای جدید بردارند. می‌خواهند دیدگاه‌های تازه را ببینند. تمام جریان‌های موجود عناوینی تکراری دارند، آنها هم تجاربی دارند و برخی نسبت به آنها دیدگاه‌های مثبت یا منفی دارند.

شاید در برخی از فعالیت‌های مالی و سیاسی این جریان‌ها شکست‌ها و پیروزی‌هایی را داشته‌اند، اما الفتح یک عنوان تازه است. درست است که برخی از نمادهای الفتح در گذشته نیز بودند، اما آنها هم عناوین سابق را رها کردند و به دنبال این عنوان جدید آمدند، نه تنها عنوان جدید است بلکه انگیزه هم تازه شده است، دیدگاه‌ها هم تازه شدند.

 ما معتقدیم مشکلاتی که اکنون در عراق وجود دارد، ریشه در رفتار رژیم سابق دارد. نزدیک به ۲۰ سال از سال ۱۹۸۰ که این رژیم تجاوز به خاک جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد تا سال ۲۰۰۳ یعنی در حدود ۲۳ سال جنگ اول خلیج فارس و جنگ دوم خلیج فارس تا اشغال عراق بعلاوه تحریم‌های جهانی برضد عراق، ما با مشکلات زیربنایی و اساسی در این کشور روبه رو هستیم.

 در بحث کمبودها، ما مدرسه کافی نداریم و اکنون نزدیک به ۳۰ هزار مدرسه جدید باید احداث شود، در موضوع بیمارستان‌ها و خدمات درمانی، مسکن، فرصت‌های شغلی؛ این موارد همه مشکلات جدی هستند. این مشکلات ماحصل انباشت معضلات در ۲۳ سال تحریم گذشته است، در عراق هر سال ۷۵۰ هزار انسان به جمعیت کشور افزوده می‌شود. این افزایش جمعیت به مدرسه، مسکن، کار و بهداشت و درمان نیاز دارد. ما با مشکلات مربوط به تحریم‌های ربع قرن گذشته روبه رو هستیم و نباید فراموش کنیم اشغالگری چه بلایی بر سر عراق و ملت آورد. ۸ سال اشغالگری کم نیست، از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۱۱٫

همچنین با تفرقه طایفه‌ای و پیامدهای ناشی از آن رو به رو شدیم و بعد از آن موضوع داعش مطرح شد، بنابراین در حدود ۳۰ سال یا بیشتر یعنی در حدود ۳۵ سال هیچ بنایی در عراق صورت نگرفت، مگر در دوره‌ای بسیار کوتاه این امر اتفاق افتاد.

این مشکلات پیچیده موجود را نمی‌توان به شیوه حاکمیت فعلی بر اوضاع کشور نظیر کاغذ بازی و چند نگاهی و ایده فلانی و نظریه این چنینی حل کرد.

همانطور که ارتش عراق هم براساس شیوه معمول خود نمی‌توانست در برابر داعش عرض اندام کند. از این رو مشکل داعش در عراق حل نشد تا زمانی که الحشد الشعبی (نیروی داوطلب مردمی) وارد کار شدند، آنها با انگیزه تازه و با روحیه جانفشانی و عزم مجاهدت و نوآوری‌های نظامی و تاکتیکی که ارتش عراق از آن بی بهره بود توانستند با داعش رویارویی کنند، از این رو در طرح‌ها و عملیات جانفشانانه ما شاهد نوآوری بودیم.

ما معتقدیم این مشکلات درهم پیچیده و مهم عراق که مربوط به مسائل زیربنایی کشور می‌شود، با شیوه گذشته یعنی آنچه در سیزده یا چهارده سال گذشته در نظر بوده حل نمی‌شود، باید با تدابیری جدید و عملیات اجرایی تازه و انگیزه‌ای نوین و شیوه‌های نوآوری شده برای حل این معضلات وارد عمل شد.

امروز دیگر بهانه‌ای نداریم؛ در گذشته بهانه وجود داشت، اشغالگری بهانه بود، داعش بهانه بود و نزاع مذهبی و طایفه‌ای هم بهانه بود، اکنون در امنیت خوبی هستیم و دیگر اشغالگری وجود ندارد. دیگر داعش هم نیست بنابراین چه بهانه‌ای را می‌توانیم ارائه دهیم؟ از این رو این روند سیاسی جدید و مردان سیاستمدار جدید اکنون در برابر یک چالش واقعی در برابر مردم قرار دارند.

مردم کار می‌خواهند و کسی که برای آنها فرصت اشتغال فراهم سازد. دولت می‌گوید نمی‌توانم، مردم مسکن می‌خواهند و دولت می‌گوید نمی‌توانم، مردم درمان رایگان می‌خواهند و دولت می‌گوید نمی‌توانم. البته این بار حتی بهانه هم ندارد.

از این رو اکنون هیچ راه حلی برای خروج از بحران‌های کنونی عراق در پیش نداریم مگر با دیدگاهی تازه و با انگیزه‌ای جدید و با شیوه‌های نوآورانه که بتوان بر شیوه‌های سنتی اداره اوضاع فائق آییم.

در فهرست‌های مذکور بجز الفتح، فهرستی وجود ندارد که بتواند این مشکلات را حل کند چرا که صاحب ایده و دیدگاه و اعتماد به نفس است. آنها روحیه چنگ زده به پست و مقام و سمت را ندارند.

از این رو من معتقدم این روحیه جدید که در فهرست الفتح دیده می‌شود، به این دلیل که قبلاً عضو حشد بودند مهم است. مثلاً ابوحسن العامری که نماد این فهرست به شمار می‌آید، این مرد وزیر، نماینده مجلس و رئیس جریان بود، اما تمام این پست‌ها و سمت‌ها را رها کرد و سه سال را در جبهه‌های نبرد سپری کرد. او جنگید و آماده مرگ بود، این چنین روحیه‌هایی اگر وجود داشته باشد، می‌توانیم مشکلات موجود را با این روحیه به چالش بکشیم و ان شاء الله آنها را حل کنیم.

در فهرست الفتح ما با چنین روحیه هایی مواجه هستیم. نمی‌توان مشکلات عراق را حل کرد مگر از طریق روحیه و انگیزه. شاید در این فهرست کسانی باشند که عملکرد واضحی ندارند، اما در مجموع اسامی موجود در فهرست الفتح می‌تواند راه درمان مناسب این مشکلات را داشته باشد و دوای دردی هستند که ملت عراق با آن رو به روست و سال‌هاست که منتظرش بودند.

مجلس اعلی همانگونه که در تاریخش می‌توان دید همواره صاحب دیدگاه و ایده بوده است. مجلس اعلی صاحب جانفشانی بوده و هست و می‌تواند در این راه نیز از خود جانفشانی نشان دهد.

انگیزه جمع کردن مردم در کنار یکدیگر و خدمت رسانی به جامعه را در مجلس اعلی شاهد بوده و شاهد خواهیم بود. می‌کوشیم همه در این کشور زیر سقف یک چادر باشیم و امنیت و آرامش را در کنار هم تجربه کنیم. از این رو ما الفتح را یکی از بهترین و مناسبترین فهرست‌ها که نزدیک به دیدگاه‌هایمان بوده یافتیم. در این فهرست ما انگیزه جانفشانی و تلاش برای حل مشکلات عراق و عراقی را دیدیم، از این رو در کنار الفتح قرار گرفتیم و در کنار الفتح ان شاء الله باقی خواهیم ماند.

تسنیم: برخی عنوان می‌کنند این ائتلاف تلاش می‌کند از تقدس نیروهای حشد الشعبی بهره‌برداری سیاسی کند. نظر شما در این باره چیست؟

حمودی:بسیاری از اسامی موجود در الفتح در گذشته در الحشد الشعبی بودند؛ اما امروز حتی اجازه ندارند کارت شناسایی  الحشد الشعبی را برای خود داشته باشند. این افراد در گذشته از فرماندهان الحشد الشعبی بودند، همانگونه که العامری چنین بود، او از فرماندهان برجسته و نخست الحشد الشعبی بود و شخصیت‌های دیگری هم بودند، اما اکنون آنها از سازمان الحشد الشعبی خارج شده‌اند.

آنها نیروهای داوطلب و حامی الحشد الشعبی بودند، در کنار نیروهای مسلح عراق می‌جنگیدند و عنوان الحشد الشعبی را به همراه داشتند، اما امروزه این عنوان جدید را دارند و در این قالب فعالیت می‌کنند، اما آیا کسی که در آن دوره جانفشانی کرد و دستاوردها و عملکردش را همه دیدند، حق ندارد از آن دوره چیزی بگوید؟ این به معنی سوء استفاده از الحشد الشعبی نیست، این برای معرفی شخصیت یک انسان است، همانگونه که من می‌گویم فارغ التحصیل دانشگاه هستم و فلان کتاب را تألیف کردم یا من در زندان بودم و یا من چنین پروژه‌های خدمات رسانی را انجام داده‌ام، حال هم می‌گویم من رزمنده‌ای در دوران مبارزه با نظام سابق بودم، آیا این امر به معنی سوء استفاده از وضعیت است؟ خیر این برای معرفی یک شخص است.

مردم برای شناخت افراد نیاز به معرفی دارند و می‌خواهند به آنها یادآوری شود این شخص چه کرده است، از این رو معتقدم فرماندهانی که در گذشته در الحشد الشعبی بودند و امروز در فهرست الفتح هستند اشکالی ندارد. این افراد اکنون دیگر در الحشد نیستند، اما انگیزه آنها نظیر الحشد الشعبی است، جانفشانی نظیر الحشد الشعبی دارند.

این که می‌گویند در دورانی که در الحشد بودند چه کردند به این دلیل است که بگویند ما برای خدمت آمده‌ایم، ما در آن دوران خانه نشین نبودیم و اکنون هم به دنبال نشستن پشت این کرسی‌ها نیستیم، بلکه ما برای دفاع و خدمت به تو ای ملت عراق آمده‌ایم، می‌خواهیم از تو و از زنان و کودکانت حمایت کنیم.

تسنیم: نظر مرجعیت درباره فتح چیست؟

حمودی:مرجعیت از دخالت در جزئیات دوری می‌کند، اما نظر مرجعیت واضح است، خداوند به مرجعیت جزای خیر عنایت فرماید و مرجعیت را حفظ بدارد. رأی مرجعیت در این است که الحشد الشعبی روحیه تازه و نهادی مهم است که می‌تواند امنیت عراق را تأمین کند.

الحشد این پیام را به درون و بیرون از عراق می‌دهد با این مضمون که اوضاع امنیتی و نظامی کنونی عراق به گونه‌ای دیگر است. این هویت تازه قادر به مصونیت عراق است، مرجعیت برای این نهاد دولتی که نامش سازمان الحشد الشعبی است نمی‌خواهد زیر چتر سیاسی قرار گیرد، چرا که این نهاد باید برای تمام عراق و تمام عراقی‌ها باقی بماند.

 ما هم با این خواست و دیدگاه موافق و همراه هستیم، ما این دیدگاه را به صلاح عراق می‌دانیم. باید هم نیروهای نظامی نیروهای دولتی باقی بمانند نیرویی برای دفاع و خدمت به عراق باشند، از این رو الحشد الشعبی بخشی از این نیروها هستند و اساس آن هم الحشد الشعبی است. به همین دلیل هم هست که ما در فهرست الفتح اصرار داریم این نیروها باید محفوظ باقی بمانند و بخش مربوط به حفاظت از این نیروها آن است که نباید آنها را سیاسی کنیم.

نباید سیاست را در آن دخیل سازیم چرا که ورود سیاست به کالبد آن باعث خرابی و تباهی این نیرو می‌شود. ما نمی‌خواهیم الحشد الشعبی سیبل هدفگیری و انتقام گیری سیاسی این و آن شود. از این رو رای و نظر مرجعیت عالی، جناب آیت‌الله سیستانی حفظه‌الله بر این است که الحشد الشعبی باید به عنوان یک نیروی عراقی و ملی و مردمی، تحت نظارت و اشراف دولت عراق و نخست وزیر کشور باقی بماند و جریان‌های سیاسی حامی آن باشند، اما الحشد الشعبی بخشی از این جریان‌ها نباشد.

تسنیم:  آیت الله سیستانی جمله‌ای دارند که می‌گوید “آزموده را آزمودن خطاست”. بر این اساس برخی جریانات مثل سائرون صدر در لیست خود از چهره‌های جدید استفاده کردند که در بین آنها کمونیستها هم حضور دارند. نظر شما در این باره چیست؟

حمودی:مرجعیت نگفته است آزموده را آزمودن خطاست، این ضرب المثل گفته شده و متأسفانه مورد سوء استفاده قرار گرفته است. منظور مرجعیت این است که اگر شخصی را فاسد دیدید دیگر او را انتخاب نکنید، اما اگر ملی گرا، صادق، خادم، تولید کننده و جانفشان و پاکدست بود، آیا باید او را رها کنیم؟ این با منطق عقل جور در نمی‌آید، یعنی افراد خوب را رها کنیم چون خوب هستند، اما فاسد را به این دلیل که فاسد است رها کنیم، امری معقول است.

این که بگویید کسی که خوب است و جانفشانی می‌کند و کسی که آمادگی مرگ بخاطر دفاع از عراق را در سر داشته آیا او را باید رها کنیم؟ اویی که تجربه دارد و کاربلد است؟ خیر این درک نادرستی است و توضیح مرجعیت در این باره خواهد بود. بله آزموده فاسد را نباید بار دیگر بیازماییم، نباید مجدد انتخاب شود، اما آزموده خوب را باید به او چنگ زد و رها نکنیم چرا که راه حل مشکلات عراق در دستان او هستند.

درباره استفاده از افراد جدید در لیست‌های مختلف در واقع معتقدم ملت عراق ملتی نوآور است. این ملت صاحب نظر است و این مساله امری شناخته شده در تاریخ به شمار می‌آید. حضور جریان‌هایی با همان نام ۱۳ سال قبل و عنوان به نوعی باعث دلزدگی می‌شود، از این رو برخی از نهادهای سیاسی می‌خواستند نوعی از تجدد را در شیوه کار خود با تغییر نامشان ایجاد کنند.

بعضی هم بین شخصیت‌های اسلامگرا شخصیت‌هایی را که توجهی به اسلامگرایی نداشتند را هم به جریان خود افزودند، تا خوراکی جدید را تقدیم ملت عراق کرده باشند، شاید این شیوه جدید را مردم عراق اکنون بهتر بپذیرند، اما آنها همانانی هستند که بودند و هیچ تغییری در آنها صورت نگرفته است. همین مساله باعث شد تا بسیاری این سوال را مطرح کنند که این جریان چگونه می‌تواند به مسیر خودش در این شرایط جدید ادامه مسیر دهد؟ چرا که اصول فکری برخی از اعضا با اصول فکری دیگر اعضا به صورت ریشه‌ای متفاوت است. حتی برخی ممکن است اصولشان در تضاد با دیگری باشد، آیا می‌توانند در پارلمان با هم همکاری داشته باشند؟ یا این که هرشخصی می‌تواند نظرش را به صورت جداگانه دنبال کند؟ در نهایت عقیده بر این است که هرکدام برنامه‌های مربوط به شهر و مردمش را دنبال خواهد کرد، شاید برخی این سوال را درباره ترکیبی بیان کند که اعضا با هم از نظر اعتقادی در تفاوت باشند، آیا این چنین ترکیبی موفقیت آمیز خواهد بود؟ این سوالی است که باید پرسید.

تسنیم: در جریان انتخابات عراق برخی کشورهای خارجی تلاش دارند نقش آفرینی کنند؛ از جمله آمریکا، عربستان و ایران و حتی دلارهایی برای برخی جریانات اختصاص داده می‌شود. نظر شما در این باره چیست؟

حمودی: من معتقدم مسیر واقعی در این باره این است که ملت عراق در این چند انتخابات که تاکنون پشت سر نهاده که توام با آزادی و دگرگونی حاکم برگزار شده و در این انتخابات اخیر که یک ماه فرصت معرفی بوده، ملت قادر به تشخیص شده است. در گذشته مشکلات داخلی خود عامل حضور و انگیزه برای مشارکت مردم بود، خواه موضوع اشغالگری باشد یا موضع در برابر آن یا موضوع درگیری‌های طایفه‌ای و مذهبی یا اندیشه اخیر مربوط به سرنگونی نظام از طریق برگزاری تحصن‌ها در میادین مختلف.

در تمام این مسائل بسیار واضح بود که پروژه‌های در تضاد باهم در جریان بودند، هر طرف درگیر در این ماجرا هم سعی داشت اوضاع را به سمت خودش بکشاند، عراق دمکراتیک در برابر عراق مستبد. یکی می‌گفت ملت باید حاکم باشد و دیگری می‌گفت این احزاب هستند که باید حکومت کنند، یکی می‌گفت عراق باید آزاد و ملیت در آن مصون باشد و دیگری می‌گفت عراق باید وابسته و دست نشانده یک دولت یا نظام مشخص باشد، خواه آمریکا یا کشورهای همسایه، نظیر ترکیه و عربستان سعودی و غیره.

اما این روزها این چنین مشکلاتی دیگر وجود ندارد، از این رو وقتی وارد فهرست‌های انتخاباتی می‌شویم و نام‌ها را بررسی می‌کنیم، نمی‌بینیم کسانی که با هم نظر مخالف داشته باشند جمع شده باشند.

اکنون پول هدفش تنها برای جلب آرای رای دهندگان هزینه می‌شود، چرا که دیگر شعارها مشترک هستند و همه می‌گویند برای خدمت به ملت آمده‌اند و می‌خواهند خدمات اساسی مورد نیاز آحاد ملت فراهم آید، از این رو دیگر عامل جلب آرا دیگر مواضع سیاسی و شعارهای تبلیغاتی نیستند، دیگر مواضع ملی و دینی و مذهبی کارساز نیستند، برای بعضی پول عامل جلب توجه آرای رای دهندگان شده است، همین که پول مطرح می‌شود شما باید متوجه شوید که دخالت‌های خارجی شروع شده است. مشکل کنونی ما در این انتخابات آن است که پول تاثیر خود را می‌گذارد، پول تاثیرش از پروژه‌ها و برنامه‌ها و رویکردها مهمتر و تاثیر گذارتر شده است.

این مساله خود زنگ خطری برای پروژه‌های سیاسی عراق به شمار می‌آیند، این امر نیازمند هوشیاری و آگاهی بیشتر ملت عراق است. باید نظارت دقیق‌تری نسبت به پولی که از بیرون از کشور وارد عراق می‌شود صورت گیرد، چرا که این مساله نشان می‌دهد هرکس پول بیشتری داشته باشد می‌تواند قدرت حاکمیت بیشتری را از آن خود سازد، این پروژه در صورت تحقق یافتن باید گفت آغاز پایان پروژه‌های سازندگی و حاکمیت مردم بر سرنوشتشان را رقم می‌زند.

از این رو اکنون شاهد تهمت زدن‌ها هستیم و مردم اکنون در جامعه می‌گویند پول‌هایی وارد کشور شده تا از طریق آن بر روند انتخابات و نتایج حاصل از آن تاثیر بگذارند؛ در این انتخابات پول نقشی تعیین کننده و جدی در سرنوشت آرای رای دهندگان دارد.

تسنیم: وضعیت جریان فتح با توجه به نظر سنجی‌های اخیر را چگونه می‌بینید؟

حمودی:‌ ما به عنوان یک نهاد و مجلس اعلی بیش از یک نظرسنجی برگزار کردیم، این نظرسنجی تمام عراق را در بر گرفت، بجز اقلیم کردستان، در این نظرسنجی در طول سه ماه گذشته متوجه شدیم فهرست الفتح در صدر قرار گرفته و فاصله بین الفتح و فهرست دوم بسیار زیاد است. در نظرسنجی‌های اخیر هم متوجه شدیم هنوز هم الفتح در راس فهرست‌ها قرار گرفته؛ اما در برخی از استان‌ها در راس نبود. می‌توانم بگویم در استان‌های غربی عراق النصر در راس قرار گرفته، اما در بخش اعظم مناطق مرکزی و جنوبی، الفتح در راس قرار دارد و با نصر در حال رقابت است.

ملت عراق در فهرست الفتح کماکان اعتماد را می‌بیند چرا که نامزدهای این فهرست را با عملکرد مثبت می‌دانند، مساله دیگر این که در این فهرست اعضا با اتهامات فساد و شکستی که در باقی فهرست‌ها دیده می‌شود مواجه نیست. امیدواریم نتایج انتخابات نیز به همین منوال باشد.

تسنیم: بعد از انتخابات ترجیح می‌دهید با کدام جریانات ائتلاف کنید؟

حمودی: در این زمینه دیدگاه جریان‌هایی که باهم ائتلاف تشکیل می‌دهند را باید دید، معمولاً نیز جریان‌های اسلامگرا هستند. از هم اکنون نیز این گفت‌وگوها شروع شده است. اما تمام تصمیم گیری به دست این جریان‌ها نیست، بله این جریان‌ها می توانند تصمیم بگیرند، اما نباید فراموش شود که نخست‌وزیر و رئیس شورای وزیران رئیس کل عراق خواهد بود، عراقی که تمام قومیت‌ها و احزاب و مذاهب را در بر می‌گیرد، در این باره کماکان و بخصوص در تجربه عراقی نشان داده که نتایج انتخابات خیلی در انتخاب نخست وزیر سرنوشت ساز نیستند، بلکه تنها نشانه‌ای در جهت انتخاب نخست وزیر عراق تلقی می‌شود.

در تجربیات چهارگانه گذشته عراق نشان داده شد که هرجریانی که اکثریت آرا را به دست آورد نخست وزیر از آن جریان نخواهد بود، مثلاً ابراهیم جعفری بیشترین آرا را آورد، اما نوری المالکی نخست وزیر شد، ایاد علاوی بیشترین تعداد آرا را به دست آورد اما نخست وزیر نوری المالکی شد، نوری المالکی بیشترین آرا را آورد اما حیدر العبادی نخست وزیر شد، از این رو این امر نشانه است اما تعیین کننده تلقی نمی‌شود.

در نتیجه باید بگویم شگفتی‌ها در انتخابات عراق بسیار زیاد است و این موارد هم بخشی از شگفتی‌های انتخابات عراق به شمار می‌آید.

تسنیم: موضوعی که فکر می‌کنید باید بیان شود را می‌شنویم.

حمودی: تمام مسأله‌ای که می‌خواهم بگویم این است که اوضاع قبل از پیروزی به مانند اوضاع بعد از پیروزی نیست، چه در عملکرد و چه در دیدگاه و چه در انگیزه، در نتیجه ما به عنوان ملت عراق موفق شدیم دستاوردی تاریخی را رقم بزنیم و این مهم تنها به برکت فتوای مبارک مرجعیت عالی صورت گرفت.

این امر نشان می‌دهد ملت عراق ملتی متدین و دیندار است. این ملت با مرجعیت خود در ارتباط است؛ این ملت پیروزی‌هایی را رقم زد، در این راه شهید و زخمی و ایتام و خانواده‌های ایثارگر داریم، این جانفشانی‌ها بسیار بزرگ هستند، هزاران شهید تقدیم کردیم.

در نتیجه دولت آتی باید دولت خدمتگذار باشد، خدمتگذار شهدا و خانواده‌های آنان و خدمتگذار کسانی باشد که پیروزی را رقم زدند. دولت آینده دولتی نیست که هیچ بهانه‌ای از آن پذیرفته شود، بلکه دولت دستاورد خواهد بود. بسیار امیدوارم کسانی که تمامیت ارضی کشور و استقلال مملکت را حفظ کردند و از عزت و بزرگی کشور حمایت کردند و در میان آتش بودند ان شاء الله پیروزی را نصیب خود خواهند کرد. ما بسیار امیدواریم عراق بعد از پیروزی در ادامه راه خدمت رسانی و حفاظت از میهن فعال خواهد ماند و عراق در دست ملتش و در دستان جانفشانان و ایثارگرانش محفوظ باقی خواهد ماند ان شاء الله.